Jak wtorek to nasza gromadka „Wędruj z nami” wybrała się na kolejną wycieczkę. Tym razem pojechaliśmy pociągiem do Pęzina i stamtąd ruszyliśmy pieszo przez dolinę Krąpieli aż do Ulikowa i dalej drogą asfaltową, wśród zielonych pól do Sułkowa. Początek drogi z Klępina był nieco inny niż kiedyś. Nie szliśmy na skróty przez wiadukt kolejowy na wysokim nasypie, aby przejść na drugą stronę rzeki Krąpiel, tylko poszliśmy przez Klępino, w pobliżu pięknego zamku i starych zabudowań gospodarskich. Zamek w Klępinie należy do najlepiej zachowanych zamków obronnych na Pomorzu Zachodnim. Pierwotny zamek w XIV wieku wznieśli Joannici. Później, zamek należał do von Borków którzy go gruntownie przebudowali. Od 1680 roku zamkiem zarządzali Puttkamerowie którzy stali się wkrótce jego właścicielem.
Po przejściu mostu drogowego na Krąpieli, wyszliśmy na drogę prowadzącą prawym brzegiem rzeki pod mostem kolejowym. Droga nieco dłuższa, ale za to bezpieczna. Droga wzdłuż rzeki Kąpiel, to chyba najładniejsza nasza wycieczkowa trasa. Idzie się wygodną drogą wzdłuż brzegów rzeki. Sama rzeka Krąpiel, to chyba jedna z najpiękniejszych rzek Pomorza Zachodniego, jej górski szybki nurt sprawia, że cały teren wokół, często ze sporymi wzniesieniami, przypomina lesistą część Bieszczad. Wokół rośnie las liściasty z przewagą drzew bukowych. Dosyć dużo wielkich buków leży powalonych przez wichury, które w ostatnich latach nawiedzały te tereny. Bardzo dużo konarów drzew leży w nurcie samej rzeki, przez co Krąpiel staje się bardziej dziką i tajemniczą rzeką. Pod drzewami zielono od młodych wiosennych roślin, które kwitnąc, to na biało, to na żółto, lub na fioletowo, tworzą piękne kwieciste dywaniki. Co krok, to ładniejszy obrazek do fotografowania. Chociaż prawdę mówiąc, żadna fotografia nie ukaże tego, co się zobaczy na żywo. Początkowo, po wyjściu z Pęzina, szliśmy drogą płaską prawie przy samej rzece. Później, droga zaczęła piąć się w górę i rzekę mogliśmy oglądać daleko w dole. W tej pięknej scenerii zatrzymaliśmy się na odpoczynek. Można było wygodnie usiąść sobie na zwalonych dużych bukowych pniach. A że mamy w naszej gromadzie Mirkę, przedstawicielkę „Seniorit”, które kilka dni temu zajęły I miejsce w konkursie tanecznym z Wadowicach, to Mirka w podziękowaniu za „mocne trzymanie przez nas kciuków” za ich powodzenie w konkursie, poczęstowała nas szampanem. Były też pieczone kiełbaski i słodkie poczęstunki. Później, ruszyliśmy dalej. Dalej pośród pięknej wiosennej przyrody. W końcu wyszliśmy z terenu leśnego na zielone pola ozimin. Za zielonymi łanami widać było pięknie się prezentujące wysokie drzewa pokryte młodziutkimi rozwijającymi się pąkami listków. I tak doszliśmy w okolice Ulikowa. Po przejściu przez dużą bazę maszyn rolniczych, wyszliśmy na drogę asfaltową i ruszyliśmy w kierunku Sułkowa. Przed nami jeszcze kilka kilometrów drogi do przystanku autobusowego. Nasza gromada rozciągnęła się na znacznej długości. Po obu stronach drogi zieloniutkie pola. Gdzieniegdzie mijaliśmy zaczynające kwitnąć na żółto rzepaki. W końcu ci co byli na czele, doszli do wioski, ale zobaczyli tylko końcowe światła odjeżdżającego autobusu. Następny autobus za godzinkę. Do tego czasu wszyscy doszli do przystanku. A że nasze towarzystwo jest bardzo fajne, to czekanie na kolejny autobus aż tak bardzo się nie dłużyło. I tak to kolejna nasza wycieczka dobiegła końca. Było nas 24. Pogoda dopisała, chociaż prognozy przepowiadały nieco gorszą pogodę. To już kolejna nasza wycieczka wzdłuż Krąpieli i kolejny raz zachwycaliśmy się pięknem tej trasy. Jak się ogląda tak piękne widoki to zupełnie zapomina się, czasem choć na ten czas, o wszelkich kłopotach i troskach dnia codziennego. Do zobaczenia na następnej wyprawie.
Opisał: Zbigniew Twardochleb.